Ավանդություն ծիծեռնակի մասին

                                              Ծիծեռնակ

Աւան­­դութիւ­­նը պատ­­մում է, թէ մի ան­­գամ հա­­ւաք­­ւում են ամէն տե­­սակ խայ­­թող սո­­ղուննե­­րը եւ մի մեծ օձա­­ժողով են կազ­­մա­­­կեր­­պում։ Ժո­­ղովին օձե­­րը խոր­­հուրդ են անում, թէ ո՞ր կեն­­դա­­­նու արիւնն է ամե­­նից անու­­շը, որի՞ արիւ­­նից առա­­ւելա­­պէս խմեն։ Եր­­կար են քննար­­կում, բայց այդպէս էլ խնդի­­րը չեն պար­­զում։ Վեր­­ջը կան­­չում են մո­­ծակին. «թող նա գնայ ու խայ­­թի բո­­լոր էակ­­նե­­­րին, յե­­տոյ գայ ու մեզ ասի, թէ որ մէ­­կի արիւնն էր ամե­­նից քաղցրը»։ Մո­­ծակը բա­­րեխղճօ­­րէն է մօ­­տենում գոր­­ծին, վեր­­ջը որո­­շում է՝ մար­­դու արիւնն է ամե­­նից անու­­շը։ Սրա միտ­­քը իմա­­նում է ծի­­ծեռ­­նա­­­կը։ Եւ ահա մո­­ծակը վե­­րադառ­­նում է, որ­­պէսզի օձա­­ժողո­­վին զե­­կոյ­­ցի իր յա­­ջողու­­թիւննե­­րի մա­­սին, բայց հէնց նա լե­­զու է առ­­նում, որ խօ­­սի, ծի­­ծեռ­­նա­­­կը անսպա­­սելի յար­­ձակւում է մո­­ծակի վրայ եւ սպա­­նում նրան։

Ուստի մի զար­­մա­­­նար, որ հնում հա­­յոց շատ ազ­­գա­­­գաւառ­­նե­­­րում ծի­­ծեռ­­նա­­­կը սուրբ էր հա­­մար­­ւում։ Նա սի­­րելի էր յատ­­կա­­­պէս ար­­ցախցի­­ների ու լո­­ռեցի­­ների հա­­մար։ Ար­­ցա­­­խում այր ու կին, տես­­նե­­­լով ծի­­ծեռ­­նակնե­­րի առա­­ջին գա­­լը, երես­­նե­­­րին խաչ կը հա­­նէին։ Читать далее «Ավանդություն ծիծեռնակի մասին»

Մի իրի պատմություն, աթոռ

Այս դեպքը տեղի է ունեցել այն ժամանակ, երբ դեռ երկնքում, ջրում և ցամաքում իշխանությունը ոչ թե մարդունն էր, այլ մեծ կենդանիներինը, որոնց մենք հիմա դինոզավր ենք ասում:
Այդ ժամանակ ապրում էր Թոռ անունով դեռ ոչ լիովին ձևավորված մի մարդ: Մի օր Թոռը որսից հետո հոգնած, դինոզավրի ձագը շալակին վերադառնում էր քարանձավ: Արդեն պատկերացնում էր իր կնոջ ու յոթ երեխաների ցնծագին ողջույններն ու աղաղակները, երբ կտեսնեին համեղ ավարը:Ճանապարհին Թոռը հոգնեց: Նստեց գետնին: Բայց վերջերս տեղացած առատ անձրևից հետո պարարտ սևահողը դեռ չէր հասցրել չորանալ: Նա նստեց մոտակա մեծ քարին: Քարը ծակում էր: Թոռը վերցրեց բրիչն ու սկսեց հարթել ծակող մասերը: Նստեց Թոռը ու գնահատեց քարի հարմարավետությունը:
Գնալով քարանձավ` Թոռը համացեղակիցներին պատմեց, թե ինչ լավ է գետնից բարձր նստելը: Ցեղակիցները գնացին անտառ ու գտան Թոռի քարը: Քարը բերեցին քարանձավ ու դրեցին ամենապատվավոր տեղում: Այդ օրվանից ով որսից վերադառնում էր ավարով նստում էր այդ քարին ու ասում էր` ապրի Թոռը: Ժամանակի ընթացքում բոլորը մոռացան Թոռի մասին… քարին նստելով ասում էին ապրիթոռ, հետո սկսեցին ասել ապթոռ: Մի քանի դար անց նստելու համար նախատեսված քարերին սկսեցին ասել կարճ-կոնկրետ` աթոռ:

 

Related image

English

  1. Page 99 “THE BISCUIT BOY” Read the text, learn the unknown words-Կարդալ տեքստը և սովորել անծանոթ բառերը

a bear         nobody          to be (feel) well

a hill                     again               a lion     a mouse

a tiger               a monkey          a cat          a dog

2. Ex 6, page 101  – Find all the sentences with prepositions in the text,
copy them and underline the prepositions. Տեքստից դուրս գրել բոլոր նախդիրները

an     in       it      of     on