Մայրենի լեզու «էպոս»

Էպոսը,առասպելը ժողովրդական բանահյուսության ճյուղերից մեկն է։Հնուց հայ ժողովուրդը իր մղած պատերազմների մասին հյուսել է զանազան երգեր,զրույցներ և առասպելներ։Այդ ստեղծագործությոններում սիրված հերոսներն օժտված են խիզախությամբ և հայրենասիրությամբ։ Մեզ հասած առասպելների միջոցով մենք ծանոթանում ենք հայ ժողովրդի պատմությանն ու ավանդույթնորին,մեր նախնիների կյանքին ու կենցաղին։ Նրանց շնորհիվ է որ մենք գիտենք ՀԱՅԿ ՆԱՀԱՊԵՏԻ, ՏԻԳՐԱՆԻ և ՎԱՀԱԳՆԻ,ԱՐՏԱՇԵՍԻ ՈՒ ԱՐՏԱՎԱԶԴԻ և շատ-շատերի մասին։

Ժողովրդական զրույցներն ու առասպելները գրի են առնվել կամ մշակման են ենթարկվել հայ գրողներ կողմից։Օրինակ, Հ․Հովհաննիսյանի,<<Վահագնի ծնունդը>>,<<Արտավազդը>> Հ․Թումանյանի<<Սասունցի Դավիթ>>ը։